Lissa (29)
‘Mijn week verdeel ik ongeveer fifty-fifty tussen mijn baan en mijn kinderen. Ik werk parttime in de hulpverlening en heb twee kinderen van 4 en 6. En ik kan je vertellen: dat is niet altijd even makkelijk. Ik heb er bewust voor gekozen om in deeltijd te werken. Ik wil niet meer op mijn werk zijn dan thuis. Mijn kinderen zijn mijn prioriteit, ik wil er zijn voor alle belangrijke momenten. Van de eerste stapjes tot chaotische huiswerkavonden.’
Beeld: Unsplash
Als ik niet actief zoek, gebeurt er ook niks
‘Persoonlijke ontwikkeling is heel belangrijk voor me. Ik wil niet meer uren werken, maar ik wil wél groeien. Dus zoek ik actief naar kansen en doorgroeimogelijkheden. Als ik dat niet doe, gebeurt er ook niks. Dan sta je zelf stil terwijl anderen doorgaan. Voor mij gaat dat ook over kansengelijkheid: sommige collega’s krijgen meer kansen aangereikt dan ik. Ik moet er echt zelf achteraan, soms voel ik me onzichtbaar. Dat kan ontmoedigend zijn, vooral als je ook jonge kinderen hebt en niet alle tijd van de wereld hebt om die nieuwe kansen te signaleren.’
Lissa (29):
“Ik wil niet meer uren werken, maar ik wil wél groeien. Dus zoek ik actief naar kansen en doorgroeimogelijkheden. Als ik dat niet doe, gebeurt er ook niks.”
Betere balans
‘Het liefste zou ik meer met de inhoud van mijn werk bezig zijn. Nu ben ik vaak meer tijd kwijt met het schrijven van rapporten dan met de hulpverlening zelf. Dat vind ik stressvol en frustrerend, ik ben dit werk gaan doen om mensen te helpen. Niet voor de administratie. Als de kinderen wat ouder zijn zou ik best wat meer willen gaan werken, maar niet als dat betekent dat ik nog meer met administratie bezig ben. Daarom zoek ik ook actief naar kansen zodat ik die verhouding beter in balans kan krijgen.’
Mijn kinderen zijn de basis
‘Dat wordt nog ingewikkelder als het niet goed gaat met mijn kinderen. Op die momenten is het bijna onmogelijk om mijn focus op het werk te houden en stappen vooruit te zetten. Mijn kinderen zijn de basis, en als het niet goed met ze gaat, doet niets anders ertoe.’
