Bart (38):
‘Vanaf morgen ben ik eindverantwoordelijke voor de financiële doelstellingen van de organisatie waar ik al zeven jaar werk. Ik ben trots op deze stap in mijn carrière, maar als vader hou ik m’n hart ook een beetje vast. Het is vaker voorgekomen dat ik niet blij was met de balans in mijn privéleven als het druk was op mijn werk.’
Beeld: Unsplash
Het gaat automatisch gelijk op
‘Mijn vriendin en ik hebben twee kleine kinderen. We zouden allebei het liefste fulltime werken, maar dan is de balans niet goed. Daarom werken we allebei vier dagen. Zo is er meer tijd voor de kinderen en elkaar. Nou ja, eigenlijk is er altijd tijd tekort. Maar als we allebei fulltime zouden werken, zou ik niet weten hoe we het thuis rond zouden moeten krijgen.’
Mijn vriendin is vaak de voorkeursouder
‘We hebben van tevoren geen duidelijke afspraken gemaakt over werken en zorgen, we zijn allebei ambitieus en willen doorgroeien in onze carrières. Daarom liep het eigenlijk automatisch gelijk op tussen ons. Dan valt het extra op dat de moeder nog vaak als de voorkeursouder worden behandeld, mijn vriendin wordt bijvoorbeeld steevast als eerste gebeld door de school of de opvang, ook al staat mijn telefoonnummer bovenaan in de lijst omdat ik dichter bij huis werk. Misschien komt dat wel omdat de juffen en leidsters allemaal vrouwen zijn, en dan geneigd zijn eerder een andere vrouw te bellen. Puur een aanname, hoor.’
Bart:
“Het liefst werken we allebei fulltime, maar dan is de balans niet goed. Daarom werken we allebei vier dagen.”
Open communicatie
‘Op mijn werk zijn gesprekken over ouderschap aan de orde van de dag. De meeste van mijn collega’s zijn vrouw, ik merk dat er veel opener gecommuniceerd wordt dan in bedrijven waarin mannen in de meerderheid zijn. Mijn collega’s hebben ook vaak gezinnen, dus we begrijpen elkaar goed als de dag anders loopt dan verwacht, of als er een flexibele oplossing moet worden bedacht.’
Het kan echt
‘Een van de voordelen van werken in een omgeving waar vrouwen in de meerderheid zijn, is dat ik als man een uniek perspectief kan bieden. Soms voel ik me een pionier, een vader die laat zien dat betrokkenheid in het gezinsleven niet exclusief voor moeders is. Ik ben benieuwd hoe het gaat met de nieuwe verantwoordelijkheden op mijn werk en de toewijding aan mijn gezin. Ik vind het een avontuur met ups en downs, maar ik omarm het volledig. Het kan echt, een succesvolle carrière hebben en een betrokken ouder zijn. Zelfs in een wereld waarin de balans soms een uitdaging lijkt.’
